فرهنگی، اقتصادی، هنری
شعر، داستان، غیرداستانی، نمایشنامه و نثر پنج ژانر اصلی ادبیات هستند. سپس نویسندگان می‌توانند ادبیات خود را در زیرژانرها دسته‌بندی کنند. زیرژانرها نسخه های کوچکتر و خاص تری از یک ژانر هستند
ژانرهای ادبیات چیست؟ چهار ژانر ادبی اصلی وجود دارد : شعر، داستان، غیرداستانی و درام. آثار هر ژانر دارای ویژگی های خاصی هستند که آنها را در یک دسته قرار می دهد. علاوه بر این، دسته‌بندی‌های ادبیات را می‌توان به ژانرهای فرعی تقسیم کرد. یکی از ویژگی‌هایی که همه ژانرهای ادبیات مشترک هستند، استفاده از زبان مجازی است که شامل ابزارهای ادبی مانند تشبیه، استعاره، شخصیت‌پردازی و کنایه است. این بدان معنا نیست که یک اثر ادبی باید دارای زبان مجازی باشد، بلکه هر اثر ادبی ممکن است از آن استفاده کند. ویژگی های هر ژانر ادبی و زیر ژانر و همچنین نمونه های ژانر در بخش های بعدی مورد بحث قرار می گیرد.
شعر یکی از ژانرهای ادبیات است. به سختی می توان شعر را تعریف کرد، زیرا اشکال آن می تواند بسیار متفاوت باشد. با این حال، در هسته خود، شعر نوشتاری موزون است که برای بیان یا برانگیختن پاسخ احساسی است. چندین ویژگی ژانر مخصوص شعر وجود دارد. اشعار معمولاً کوتاهتر از سایر ژانرهای ادبیات هستند. شعر اغلب به شدت از تصاویر و زبان تصویری استفاده می کند تا تخیل خواننده را جذب کند. شعر معمولاً در ردیف و مصراع تنظیم می شود. برخی از شعرها از قواعدی در مورد تعداد هجاهای هر سطر پیروی می کنند و برخی شعرها که بیت آزاد نامیده می شود از هیچ قاعده ای پیروی نمی کند. شعر نیز می تواند از الگوهای قافیه پیروی کند، اما قافیه الزامی نیست.
علاوه بر رمان مصور، رمان گرافیکی و ابله-داستانی، فرم ها یا ژانرهای ادبی دیگری نیز وجود دارد. در حال ظهور، مانند فلش فیکشن، اسلیپ استریم، متافیکشن و رئالیسم جادویی .
تأثیر جهانی‌شدن بر ادبیات، با تمام جنبه‌های آن، بسیار زیاد است. از یک سو، شبکه جهانی وب (www) امکان دسترسی حتی بیشتر به متون ادبی را فراهم می‌کند ، در حالی که از سوی دیگر صنعت نشر جهانی‌تر شده و در مجموعه‌های رسانه‌ای چندملیتی ادغام می‌شود.
ژانر به دسته ای از آثار هنری گفته می شود که دارای فرم یا ویژگی های خاصی است. کلمه "ژانر" از کلمه فرانسوی به معنای "نوع" یا "نوع" گرفته شده است. ژانرهای فیلم عبارتند از کمدی، ترسناک، عاشقانه و اکشن.
چهار گونه اصلی ادبی عبارتند ا ز: شعر، داستان، غیرداستانی و نمایش. هر ژانر اصلی شامل ژانرهای فرعی نیز می شود. به عنوان مثال، زیر ژانرهای غیرداستانی زندگی نامه و زندگی نامه هستند.
این درس توضیح می دهد که ژانرهای ادبی چیست و چهار نوع اصلی: شعر، داستان، غیرداستانی و نمایشنامه چیست. اکنون زمان آن است که خود را با فعالیت های بیشتری به چالش بکشید که این درس را به یاد ماندنی و مفید می کند.
حالا که چهار ژانر ادبی اصلی را می‌شناسید، خودتان را امتحان کنید تا ببینید چقدر می‌توانید به خاطر بسپارید. عنوان حداقل پنج اثر را در هر ژانر یادداشت کنید (از مثال های داده شده استفاده کنید یا کتاب هایی را در خانه خود پیدا کنید). عناوین را از یک کلاه بیرون بکشید و ببینید آیا می توانید به یاد داشته باشید که کدام کدام است. هر زمان که گیر کردید به این درس برگردید.
مثال‌ها: هابیت نوشته جی آر آر تالکین، جادوگر دریای زمین اثر اورسولا کی لو گین و بازی‌های گرسنگی نوشته سوزان کالینز داستانی هستند. «این فقط برای گفتن است» نوشته ویلیام کارلوس ویلیامز، «پرتقال» اثر وندی کوپ و «آنابل لی» نوشته ادگار آلن پو شعر هستند . نظریه کوانتومی نمی تواند به شما صدمه بزند اثر مارکوس چاون یک داستان غیر داستانی است . رومئو و ژولیت اثر ویلیام شکسپیر درام است .
زیرژانرهای ادبی جدید (مانند علمی تخیلی، عاشقانه و معمایی) همیشه ایجاد می شوند. چند نمونه از ژانرهای جدید عبارتند از داستان های عجیب و غریب توسط نویسندگانی مانند China Mieville. Cli-Fi (داستان آب و هوایی) توسط نویسندگانی مانند کیم استنلی رابینسون. و بیزارو، نوع جدیدی از پوچ گرایی توسط نویسندگانی مانند جیمز استیل. برای این درس، ژانر ادبی جدید خود را ایجاد کنید. چه نوع داستان هایی در این ژانر خواهد بود؟ مربوط به چه ژانرهایی است؟ آیا برای شعر، داستان، غیرداستانی یا درام مناسب‌تر است؟ ژانر خود را با یک نوشته خلاقانه شروع کنید.